Powody przemawiające za udziałem psa w terapii:
- Pies nie ocenia – pies akceptuje. Nie zwraca uwagi na niedoskonałości wyglądu, mowy czy ruchów. Akceptuje wszystkie nasze nastroje i emocje, zawsze wysłucha, nigdy nie krytykuje.
- Pies nie wyznacza reguł i granic- oczekuje, reaguje i na każdą próbę nawiązania kontaktu i na każdy sygnał do zabawy. Pozwala realizować wszelkie spontaniczne dziecięce pomysły. Pilnie zwraca uwagę na wszystko, co dziecko mówi lub robi.
- Pies nie oczekuje- pies daje. Daje pyszczek do pogłaskania, uszy do ciągnięcia, całego siebie do przytulania , niczego nie przyrzeka, ale wszystko spełnia.
- Pies nie zabrania – pies pozwala. Zaglądać sobie do ucha, wkładać palce do pyska, odbierać zabawki. Nie mówi: bądź grzeczny, nie prosi o spokój, nie wydaje poleceń, nie okazuje zniecierpliwienia.
-Pies nie stawia warunków- pies kocha nas bezwarunkowo. Niezależnie od tego, czy odniesiemy sukces czy porażkę. Od pyska do ogona pokazuje, że chce być z nami-na dobre i złe
Pies uczestniczący w zajęciach pełni ważną rolę edukacyjną: ułatwia pokonywanie oporu przed nawiązaniem kontaktu, eliminuje zachowania opozycyjne, rozwija zdolność dzieci do uczenia się. Towarzystwo psa, który jest niezwykle tolerancyjny, sprawia, że dziecko czuje się bezpiecznie. Pies towarzyszy mu w zabawach i w czasie ćwiczeń, okazuje zainteresowanie tym, co dziecko robi. Warto zachęcać małego człowieka, by wyjaśniał psu sens ćwiczeń, które wykonuje, nazywał przedmioty, którymi się bawi.